Dit voormalige café De Harmonie staat tegenover de Dorpskerk. Het is de oudst bewoonde plek in de dorpskom en een rijksmonument. Het was ambachtshuis, veerhuis, rechtshuis en later herberg. Tot begin 1600 werd hier ook het officieel wegen van handelswaren gedaan. De eerste vermelding als ambachtshuis dateert uit 1448. Het werd rond 1632 ook ‘Het Heerenhuis’ genoemd. Vanaf de 17e eeuw wordt er gesproken over een herberg en staan in de archieven de namen van herbergiers vermeld. De benedenverdieping van dit hoekpand onder zadeldak met tuitgevel is gepleisterd in blokverband. De bovenverdieping is opgetrokken uit gele baksteen met gepleisterde banden. Boven de schuifvensters zijn ontlastingsbogen met sluitstenen aangebracht. De zijgevel is voorzien van sierankers. In de voorgevel zijn drie velden gevuld met kleurrijk mozaïek.
De huidige staat van dit hoekpand dateert uit het einde van de 19e eeuw. Het wordt nu verbouwd tot woonappartementen.
Dit oudste nog bestaande pand van Ouderkerk is ook een rijksmonument. Het heeft twee puntgevels, waarvan een met pleisterwerk. In de gevel zitten vlechtingen, een zoldervenster en in de geveltop een van de fraaiste ankers van het dorp: een gaffelvormig anker met gekrulde uiteinden. Waarschijnlijk stammen deze uit het midden van de 16e eeuw. Mogelijk is dit anker later hergebruikt in de gevel. Vroeger stonden er in Ouderkerk voornamelijk houten huizen. Door het brandgevaar en de opkomende productie van ijsselsteentjes zijn vanaf de 15e eeuw steeds meer stenen huizen gebouwd. Dit huis is hier een vroeg voorbeeld van en wordt voor het eerst in 1494 genoemd. In 1649 wordt het in twee delen gesplitst, wat nog goed te zien is. In 1881 worden de twee delen weer samengevoegd tot wat het nu is.
Het pand is in 2004 gerestaureerd en nu in gebruik bij de Stichting Archeologie Krimpenerwaard (SAK) en de Historische Vereniging Ouderkerck op d’IJssel (HVO), die er haar Oudheidskamer heeft.
Het pand is te bezichtigen tijdens openingstijden. SAK heeft hier haar atelier en vitrinekasten met archeologische vondsten. Als je in het huis rondloopt, kun je nog vele oude details zien zoals muren, een bedstede en een buitentoilet (kakhuis). Ook zijn er sporen te vinden van een oude bakoven. Het pand was in de tweede helft van de 19e eeuw een bakkerij. Vandaar het bord op de gevel met de naam d’Ouwe Backerij. In de 20e eeuw was het eigendom van de bezitters van de ernaast gelegen panden.
Dit 19e-eeuwse herenhuis is een van de mooiste panden van het dorp en een rijksmonument. Met de opkomst van het neoclassicisme in de bouwkunst doet de regelmaat van gevelindeling en strakheid zijn intrede. De zesruits schuiframen hebben een fraai gesneden middenstijl. Stoep, plint, schampstenen en vensterbanken zijn van hardsteen. Het schilddak is bedekt met gesmoorde Hollandse pannen. Verder is er een gietijzeren hekwerk en een garage. Boven de deur staat de Latijnse tekst: ‘Sapere aude’. Deze leus van Horatius betekent ongeveer ‘Mens durf te denken’ komt uit het tijdperk van de Verlichting. In de 15e tot 18e eeuw woonde hier de schout. In de 20e eeuw was het een dokterswoning met praktijk.
